ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΘΑΝΩΝ

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΗΣ ΚΡΑΣΟΠΑΝΑΓΙΑΣ

Στο Δυτικότερο άκρο της χερσονήσου των Μεθάνων, πιο πέρα από το Βαθύ, στο ακρωτήρι, βρίσκεται το εκκλησάκι  της "Κρασοπαναγιάς", χτισμένο πάνω στα απόκρυμνα βράχια της ακτής, μπροστά σε πολύ βαθιά νερά, που σε κάποια σημεία τους πλησιάζουν τα 150 μέτρα.

Η παράδοση θέλει μπροστα στο ακρωτήρι, ένα καϊκι γεμάτο με βαρέλια από κρασί να έπεσε σε μεγάλη θαλασσοταράχη. Το καΊκι κινδύνευε να τσακιστεί στα απόκρυμνα βράχια, μέσα στη φυρτούνα, και τότε ο έμπορας προσευχήθηκε στην Παναγιά και την παρακάλεσε να σώσει εαυτόν και το καϊκι του και τότε αυτός σαν "τάμα" να χτίσει μια εκκλησία που αντί για νερό θα χρησιμοποιούσε κρασί.

Στη συνέχεια, σύμφωνα με την παράδοση, αφού σώθηκε, έχτισε το εκκλησάκι κάνοντας λάσπη με κρασί. Γι αυτό το λόγο πήρε το όνομά του το εκκλησάκι της Παναγίας και το μέρος που χτίστηκε ονομάστηκε "Κρασοπαναγιά".

Έτσι, τον παλιό καιρό οι Μεθενίτες πιστεύανε πως η Παναγιά φχαριστήθηκε και  για το λόγο αυτό προστάτευε τα αμπέλια της περιοχής που έβγαζαν το εξαιρετικό Μεθενήτικο κρασί.

Η ΣΤΕΡΝΑ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ

Η παράδοση αναφέρει ότι τα παλιά τα χρόνια ένας γαμπρός ξεκίνησε από την Καμένη Χώρα για να πάει να βρει τη νύφη σε κάποιο από τα βορινά χωριά των Μεθάνων. Στο δρόμο του δίψασε και όταν βρήκε μια στέρνα γεμάτη με νερό, έσκυψε για να πιει νερό. Τότε γλύστρησε, έπεσε μέσα στη στέρνα και πνίγηκε.

Από τότε το χωριό στο οποίο βρισκόταν η στέρνα ονομάστηκε "Η Στέρνα του Γαμπρού". Το χωριό αυτό βρίσκεται σε υψόμετρο 449 μέτρων.

Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΡΙΑ ΚΑΡΦΙΑ ΣΤΑ ΜΕΘΑΝΑ

Η τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου των Μεθάνων έγινε περίπου το 276 π.Χ.. Από την μεγάλη αυτή έκρηξη διαμορφώθηκε η χερσόνησος των Μεθάνων, με τις απόκρυμνες ακτές και τις πολλές σπηλιές της.

Στη νότια πλευρά της χερσονήσου των Μεθάνων, στην τοποθεσία Γκόζντιζα, υπάρχει μια σπηλιά, που η είσοδός της βρίσκεται σε απόσταση πενήντα μέτρων από τη θάλασσα και σε υψόμετρο είκοσι μέτρων.

Το σπήλαιο ήταν γνωστό στους κατοίκους της περιοχής σαν σπήλαιο νεράιδας. Ο μύθος έλεγε ότι κατοικούσε μια νεράιδα και όταν βράδιαζε έβγαινε και άρπαζε τους περαστικούς. Σε απόσταση 50 από το σπήλαιο υπήρχε παλιό μονοπάτι (τώρα είναι δρόμος ) το οποιο χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι της περιοχής Μεγαλοχωρίου για να πάνε στα κτήματα τους στον κάμπο Τροιζηνίας, στην επιστροφή τους στο χωριό φρόντιζαν να περάσουν πριν τη δύση του Ήλιου από το σπήλαιο.

Στην είσοδό της σώζονται καρφωμένα πάνω στον βράχο τρία μεγάλα καρφιά. Με αυτά, λέει η παράδοση, οι Μεθενίτες κάρφωσαν τα μάγια για να ξορκίσουν τις νεράιδες που πίστευαν ότι είχαν στοιχειώσει στη σπηλιά. Από τότε τη σπηλιά την ονόμασαν "Τρία Καρφιά".

Η σπηλιά αυτή έχει δυο λίμνες. Η πρώτη με μήκος 80 περίπου μέτρων, πλάτους 30 μέτρων και ύψους 10. Μια σήραγγα μήκους δέκα μέτρων σε οδηγεί στη δεύτερη λίμνη που έχει μήκος περίπου 110 μέτρα, πλάτος 30 και ύψος γύρω στα είκοσι μέτρα.

Υπάρχουν μαρτυρίες ότι το σπήλαιο το χρησιμοποιούσαν σαν καταφύγιο οι βοσκοί της περιοχής, καθώς επίσης ότι μερικοί κάτοικοι ψάρευαν σε αυτό πεταλίδες. Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες ότι κάποιο ξύλινο άροτρο που χάθηκε στην περιοχή Θρονί βρέθηκε μέσα σε αυτή τη σπηλιά.

Η ΧΡΥΣΗ ΧΕΛΩΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΧΕΛΩΝΑΚΙΑ ΤΗΣ

Η παράδοση λέει ότι παλιά στα Μέθανα βρισκόταν μια πριγκίπισσα, η οποία είχε μαζί της μία τεράστια χελώνα, που ήταν φτιαγμένη από χρυσάφι, όπως και τα χελωνάκια της. Αυτή η χελώνα και τα χελωνάκια της ήταν θαμμένα σε κάποιο από τα χωριά των Μεθάνων.

Για το πού βρίσκονται η χελώνα με τα χελωνάκια υπάρχουν πολλές δοξασίες. Άλλοι λένε πως τα κλέψανε κι άλλοι λένε πως βρίσκονται ακόμη θαμμένα στα Μέθανα.

ΟΙ ΕΠΤΑ ΧΡΥΣΕΣ ΓΟΥΡΟΥΝΕΣ

Αλλος θρύλος λέει ότι στη θέση Θρονί υπήρχαν επτά χρυσές γουρούνες, μια μεγάλη και έξι μικρές. Στα χρόνια της Γερμανικής κατοχής, οι Γερμανοί βρήκαν και πήραν τη μεγάλη χρυσή γουρούνα, χωρίς όμως να βρούν τις υπόλοιπες έξι μικρές γουρούνες.

Πάντως υπάρχουν ακόμα και σήμερα μερικοί ευφάνταστοι, καθώς και κυνηγοί θησαυρών που συνεχίζουν να ψάχνουν να βρουν τη χρυσή γουρούνα με τα γουρουνάκια της.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ-ΠΕΝΤΕ ΚΟΛΩΝΕΣ

Η παράδοση και οι θρύλοι αναφέρουν ότι τα Μέθανα στηρίζονται σε τρεις ή πέντε κολώνες. Σήμερα οι περισσότερες έχουν ραγίσει και μία έχει σπάσει τελείως. Όταν σπάσουν όλες οι κολώνες τότε τα Μέθανα θα καταποντηστούν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΑ
Βασίλης Κουτουζής - Γιάννης Πουλάκης