ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ (Βαθμός Δυσκολίας:  Μέτριος | Διάρκεια διαδρομής 5 ώρες)

Από την Εκκλησία του Μεγαλοχωρίου ανεβαίνουμε σκαλάκια και συναντάμε ένα τσιμεντόδρομο που μας οδηγεί μετά από πορεία 150 μέτρων στα τελευταία σπίτια του Μεγαλοχωρίου. Εκεί συναντάμε ένα ρέμα, κάνουμε αριστερά και περπατάμε λίγες δεκάδες μέτρα μέσα στο ρέμα.

Στα δεξιά μας ξεκινά ένα κτιστό μονοπάτι, το οποίο σε κάποια σημεία του είναι αρκετά φαρδύ και έχει πέτρινα σκαλάκια. Ανεβαίνοντας το λιθόστρωτο μονοπάτι, σε κάποια σημεία του η ανάβαση γίνεται απότομη. Συνεχίζοντας συναντάμε ένα πολύ καλά διατηρημένο αλώνι με μία στέρνα και μετά από 300 περίπου μέτρα φθάνουμε μετά από περίπου μία ώρα στη μικρή Εκκλησία της Παναγίτσας, σε υψόμετρο 550 μέτρων.
Είναι ένας μικρός βυζαντινός ναός, που βρίσκεται σε άριστη κατάσταση, με μοναδικές τοιχογραφίες του 12ου αιώνα, και που για τη λιθοδομή του έχουν χρησιμοποιηθεί αρχαία υλικά (ανθέμιο, μυλόπετρες).

250 μέτρα πάνω από την Παναγίτσα συναντάμε στα δεξιά μας μία μικρή αγροικία και μετά από 800 περίπου μέτρα περνώντας ανάμεσα από πεζούλες, φτάνουμε στο εγκαταλελειμμένο οικισμό της Παναγίτσας. Σχεδόν όλα τα σπίτια του οικισμού είναι πλήρως κατεστραμμένα, αλλά πολλά από αυτά φανερώνουν ότι ο οικισμός κατοικείτο από το αρχαϊκά χρόνια.

Από το σημείο αυτό, μπορούμε να συνεχίσουμε αριστερά προς την κορυφή της Χελώνας ή προς τα δεξιά για τον Άγιο Παντελεήμονα.

Η διαδρομή από τον οικισμό της Παναγίτσας μέχρι την κορυφή της Χελώνας είναι αρκετά δύσκολη και απαιτεί άλλη μία ώρα ανηφορικής πορείας. Το μονοπάτι είναι σημαδεμένο με θαλασσί τετράγωνα, παλιά σήμανση, και πιο πρόσφατα μικρά μπλέ κυκλάκια. Στην πορεία της διαδρομής προς την κορυφή της Χελώνας, συναντάμε ένα πλάτωμα με πολλά πηγάδια, στέρνες και ερείπεια αρχαίων κτισμάτων. Εδώ χρειάζεται λίγη προσοχή καθώς τα μπλέ σημάδια που δείχνουν το μονοπάτι αραιώνουν λίγο. Από εκεί καταλήγουμε στο ψηλότερο σημείο της χερσονήσου των Μεθάνων, την κορυφή της Χελώνας, με υψόμετρο 740 μέτρα. Από το σημείο αυτό έχουμε μια μοναδική θέα των Μεθάνων, του Πόρου, του Γαλατά, της Αίγινας και του Αγκιστριού.

Το μονοπάτι συνεχίζει δυτικά. Περνάμε από τρία μισοκατεστραμμένα σπίτια, φθάνουμε στη θέση Σπατέσι σε υψόμετρο 690 μ. και συνεχίζουμε μέσα από ένα πευκόφυτο δάσος μέχρι το Μακρύλογγο σε υψόμετρο στα 550 μ.

Κατά τη διαδρομή, στα αριστερά μας συναντάμε μια στέρνα, την προσπερνάμε και μετά από λίγο βλέπουμε μπροστά μας την Αγία Σωτήρα και τη "Στέρνα του Γαμπρού", μετά από μία ώρα δρόμου, άλλοτε στο μονοπάτι και άλλοτε σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο.

Ο οικισμός που υπήρχε κοντά στη "Στέρνα του Γαμπρού" πήρε το όνομα “Στέρνα Γαμπρού” και μέχρι το 1834 ήταν ένα ζωντανό χωριό, ενώ στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε. Σε αυτή την περιοχή υπάρχει το μεγάλο ηφαίστειο Μάλια Βγέθι.

Από τη Στέρνα του Γαμπρού, μετά από άλλα 3.4 χλμ πορείας στο χωματόδρομο, φτάνουμε στο σημείο όπου ξεκινά η άσφαλτος. Εκεί υπάρχει και ένα ξύλινο υπόστεγο. Από το σημείο αυτό ξεκινά το μονοπάτι για το ηφαίστειο. 

Το μονοπάτι που είναι χαραγμένο στη λάβα είναι αρκετά ταλαιπωρημένο από τις κατολισθίσεις και χρειάζεται προσοχή. Κινείται αρχικά στη βάση του λόφου και στη συνέχεια κερδίζει απότομα ύψος και μας οδηγεί, μετά από 30 λεπτά περίπου, στον κρατήρα του ηφαιστείου. Στο τέλος του μονοπατιού, βρίσκουμε έναν εντυπωσιακό σπηλαιοειδή σχηματισμό που συχνά αναφέρεται ως "κρατήρας" χωρίς να είναι. Λίγο πριν φτάσουμε στον κρατήρα, η ανάβαση γίνεται από απότομα βράχια και χρειάζεται λίγη προσοχή. Η θέα από το σημείο αυτό είναι μοναδική!

Στους πρόποδες του Ηφαιστείου είναι κτισμένο αμφιθεατρικά το χωριό της Καημένης Χώρας, πάνω σε ηφαιστειακό πέτρωμα. Η πλαγιά του χωριού είναι διάσπαρτη από απολιθωμένη λάβα που αξίζει να δείτε.